quinta-feira, 4 de junho de 2015

MANUEL PAULO MARTINS

Arquivo Sons da Terra.
Vale de Mira: 1922-2007

Mirandês:
Tiu Manuel Felício, l nome cun que todos l conhecian, naciu an Bal de Mira (Miranda de l Douro), ne l die 25 de Janeiro de 1922, adonde siempre residiu até al die de la sue muorte a 17 de Dezembre de 2007.

Ls sous purmeiros cuntatos culas gaitas de foles dórun-se ne l meio de la família, na medida an que sou pai era un tocador de gaita de foles. La sue forma de daprendizaige nun fui fácele, ua beç que l pai faleciu mui nuobo i la bida l tener liebado a custruir la sue purmeira gaita de foles, la qual fui la piedra basilar de l sou treino. Passado esto tubo la suorte de poder ber i scuitar de forma sigilosa ne l meio de las hortas i atrás de las paredes l famoso Mestre Gaiteiro Francisco Martins de Cércio. Nessa época nun aceitaba de buona fé que l´s moços de la tierra quejissen daprender a tocar l strumiento, perfilando-se cumo mais un potencial cuncorrente.
                                                          
Inda assi, quando Manuel Paulo Martins yá se afirmaba a tocar an público, Francisco Martins yá l cumbidaba a tocar cun sue bielha gaita, anformando-lo ironicamente “À Manoel you nun sou antreseiro, tu tocas la gaita i you lhibo al denheiro”.

Manuel Paulo Martins home preacupado siempre cul que cunsidraba ser l sou deber, tocar cumo ls bielhos gaiteiros que tubo l'ouportunidade de coincer.

Causo eisemplar ne l que respeita a la trasmisson de ls sous coincimientos, l qual siempre se manifestou çponible para ansinar i para partilhar todo quanto sabie. Tamien testemunho desso, Gaiteiro/Palheteiro Mirandés Anrique de Jesus Fernandes ne l sou causo de la custruçon dua buona palheta i palhon i noutros subre l modo correto de tocar todos ls spécimes que conhecie.

Manifestou por dibersas bezes algua mágoa cun aqueilhes que se tenien aprossimado quando percisában de saber ó daprender algo cul i nunca mais l bejitórun.

Ten bários registos recolhidos por eilustres pessonas cumo Ernesto Veiga de Oliveira sendo la cápia de la sue obra Strumientos Musicales Populares Pertueses, Domingos Machado nas recolhas an Trás-los-Montes sob ls auspícios de l departamiento de Música Popular de la Westdeutscher Rundfunk, Paulo Preto i Mário Correia de la Sons da Terra  cuntendo numerosos spécimes eiditado nun çco testemunhal.

Passado un período longo i doloroso de la malina, Manuel Paulo Martins faleciu ne l die 17 de Dezembre de 2007. Ne l die seguinte, nua manhana adonde la niebe tenie ampeçado a ambolber cun sou manto branco ls campos de l'aldé i al toque de las Gaitas Mirandesas quando l sou cuorpo çceu a a tierra fui anterpretado l tema Pur ambaixo de la puente, puls gaiteiros Paulo Meirinhos, Miguel Ángelo i Ricardo Gonçalo.

********

Português:
Tiu ManuelFelício, o nome com que todos o conheciam, nasceu em Vale de Mira (Miranda do Douro), no dia 25 de Janeiro de 1922, onde sempre residiu até ao dia da sua morte a 17 de Dezembro de 2007.

Os seus primeiros contactos com as gaitas de foles deram-se no seio da família, na medida em que seu pai era um tocador de gaita de foles. A sua forma de aprendizagem não foi fácil, uma vez que o pai faleceu muito novo e a vida o ter levado a construir a sua primeira gaita de foles, a qual foi a pedra basilar do seu treino. Após isto teve a sorte de poder ver e escutar de forma sigilosa no meio das hortas e atrás das paredes o famoso Mestre Gaiteiro Francisco Martins de Cércio. Nessa época não aceitava de boa fé que jovens da terra quisessem aprender a tocar o instrumento, perfilando-se como mais um potencial concorrente.

No entanto, quando Manuel Martins já se afirmava a tocar em público, Francisco Martins já o convidava a tocar com sua velha gaita, informando-o ironicamente “À Manoel you nun sou antreseiro, tu tocas la gaita i you lhibo al denheiro”.

Manuel Paulo Martins homem preocupado sempre com o que considerava ser o seu dever, tocar como os velhos gaiteiros que teve a oportunidade de conhecer.

Caso exemplar no que respeita à transmissão dos seus conhecimentos, o qual sempre se manifestou disponível para ensinar e para partilhar tudo quanto sabia. Também testemunho disso, Gaiteiro/Palheteiro Mirandês Henrique de Jesus Fernandes no caso da construção de uma boa palheta e palhão e noutros sobre o modo correcto de tocar todos os espécimes que conhecia.

Manifestou por diversas vezes alguma mágoa com aqueles que se tinham aproximado quando precisavam de saber ou aprender alguma coisa com ele e nunca mais o visitaram.


Tem vários registos recolhidos por ilustres pessoas como Ernesto Veiga de Oliveira sendo a capa da sua obra Instrumentos Musicais Populares Portugueses, Domingos Machado nas recolhas em Trás-os-Montes sob os auspícios do departamento de Música Popular da Westdeutscher Rundfunk, Paulo Preto e Mário Correia da Sons da Terra contendo numerosos espécimes editado num disco testemunhal.


Após um periodo longo e doloroso da doença, Manuel Paulo Martins faleceu no dia 17 de Dezembro de 2007. No dia seguinte, numa manhã onde a neve tinha começado a envolver com seu manto branco os campos da aldeia e ao toque das Gaitas de Foles Mirandesas quando o seu corpo desceu à terra foi intrepetado o tema "Pur debaixo de la Puente", pelos gaiteiros Paulo Meirinhos, Miguel Ângelo e Ricardo Gonçalo.


sexta-feira, 23 de janeiro de 2015

MANUEL OLIVEIRA LOPES

Duas Igrejas: 1921 - 1990


Mirandês:
Foto de autor desconhecido. 
Arquivo Sons da Terra.
Manuel Oliveira Lopes, nacido an dues Eigreijas a 20 de Outubre de 1921, faleciu na sue tierra natal a 24 de Abril de 1990. Era l mais bielho de cinco armanos, nunca casou i siempre bibeu de la pastorícia i de la laboura.

La gaita de foles fui feita por el própio durante las longas horas de permanéncia culs ganados nas pastaiges i lameiros. Tamien de sue outoria son las respetibas palhetas i palhones.

Manuel Oulibeira Lopes fura pauliteiro i beilador de l'eilustre rancho folclórico de dues Eigreijas. Inda assi quando l'eilustre Gaiteiro Alexandre Feio, de la Frezniosa, nun podie star persente ne ls ansaios, l Padre Mourinho chamaba siempre l Sr. Manuel para ir tocar ne ls ansaios de l grupo.

Las sues atebidades gaiteiras restringiran-se praticamente a las fiestas an dues Eigreijas.

An dues Eigreijas, ls mais bielhos inda se lembran de l ber tocar cun acumpanhamiento na caixa de guerra de l Sr. Alfredo Bintura (Caçarelhos) i ne l bombo de l Sr Manuel Paulo (S. Pedro de la Silba). Nun era un gaiteiro suberante, sendo mesmo bastante reserbado, mas fúrun muitas las fiestas qu'animou alhá pa ls lados de l Toural ó ne ls terreiros de Nuossa Senhora de l Monte.

Nunca tenendo casado, Manuel Oulibeira Lopes solo nun se tornou mais coincido solo porque an dues Eigreijas pontificaba, ne l grupo de pauliteiros i ne l rancho folclórico, un gaiteiro de a superior i ambulgar ambergadura - Alexandre Feio.


********

Português:
Manuel de Oliveira, nascido em Duas Igrejas a 20 de Outubro de 1921, faleceu na sua terra natal a 24 de Abril de 1990. Era o mais velho de cinco irmãos, nunca casou e sempre viveu da pastorícia e da lavoura.

A gaita de foles foi feita por ele próprio durante as longas horas de permanência com os rebanhos nas pastagens e lameiros. Também de sua autoria são as respectivas palhetas e palhões.

Manuel de Oliveira Lopes fora pauliteiro e bailador do ilustre rancho folclórico de Duas Igrejas. No entanto quando o ilustre Gaiteiro Alexandre Feio, da Freixiosa, não podia estar presente nos ensaios, o Padre Mourinho chamava sempre o Sr. Manuel para ir tocar nos ensaios do grupo.

As suas actividades gaiteiras restringiram-se praticamente às festas em Duas Igrejas.

Foto de António Rodrigues Mourinho 
27 de Dezembro de 1970
Em Duas Igrejas, os mais velhos ainda se lembram de o ver tocar com acompanhamento na caixa de guerra do Sr. Alfredo Ventura (Caçarelhos) e no bombo do Sr Manuel Paulo (S. Pedro da Silva). Não era um gaiteiro exuberante, sendo mesmo bastante reservado, mas foram muitas as festas que animou lá para os lados do Toural ou nos terreiros de Nossa Senhora do Monte.

Nunca tendo casado, Manuel Oliveira Lopes só não se tornou mais conhecido apenas porque em Duas Igrejas pontificava, no grupo de pauliteiros e no rancho folclórico, um gaiteiro da superior e invulgar envergadura - Alexandre Feio.